TravellingPins_ปักหมุด: ซีอาน 3

ระหว่างการเดินทาง 4 ชั่วโมงพวกเราสบายกันมากเพราะ flight ว่าง เราสามารถย้ายไปนั่งเดี่ยว ได้ทั้ง 4 คน แต่ทัวร์ลีดเดอร์เลือกนั่งกับสามี แอบกินอาหารที่เตรียมเอาไปกันเอง แต่ Foil แอบกินจริงๆเหมือนกำลังแอบครูกินขนมในห้องเรียน เราว่าจริงๆแล้วพวก flight attendant เนี่ยเค้าพอรู้ๆอยู่นะว่าคงมีคนทำอย่างนี้อยู่บ้าง เราก็แค่กินแบบอย่าให้ obvious นัก กินไปหลับไป ตกใจเสียงประกาศของ กัปตันนึกว่าถึงแล้ว ที่ไหนได้อีกเกือบชั่วโมง ไม่รู้จะปลุกเราทำไม

14:35 hrs ถึงซีอานด้วยความราบรื่น ถึงแม้ไม่ใช่ smooth as silk ก็สามารถ soft landing ได้

ผ่านขั้นตอน immigration รื้อเสื้อกางเกง heattech มาใส่ เพื่มเสื้อขนเป็ด ผ้าพันคอ ออกจากสนามบินซีอาน สัมผัสลมหนาว ขึ้น Shuttle Bus สู่โรงแรม Citadines Central Apart & Hotel check in เข้าห้อง 818 สำหรับทีม A และ 817 สำหรับทีม B โรงแรมสะอาด น่าอยู่ อยู่ 3 คนได้สบาย

เข้าห้องน้ำเตรียมออกจากโรงแรม ต้นต้องหาที่ทำการไปรษณีย์เพื่อส่งของให้ Supplier แต่ดูเหมือนทางโรงแรมไม่สามารถบอกได้ชัดเจนว่า post office อยู่ที่ไหน นอกจากนั้นโทรศัพท์ที่เคยใช้ตอนไป Shanghai ใช้ไม่ได้ เลยต้องไปซื้อ Sim โทรศัพท์อีก เริ่มต้นหาไปเรื่อยๆแต่ที่ไหนๆก็ไม่มีขาย แล้วเลยเวลาข้าวกลางวัน+ข้าวเย็น แล้ว เจอร้านอาหารอะไรก็ต้องเข้าแล้วสงสารพยาธิในท้อง เราก็เข้าร้านไปในขณะที่ ต้นเฟอร์ไปหาซื้อ Sim เข้าร้านไปแล้วก็งงๆเพราะไม่เห็นใครเอาเมนูมาให้ แม่ต้นพูดภาษาจีนได้ก็เลยลุกไปถามแล้วเลยสั่งบะหมี่เนี้อมาให้ ตื่นเต้นใหญ่เหมือนดูในหนังจีนเลย พอหมี่เนื้อมา โหชามใหญ่เลยแต่เป็นบะหมี่เส้นอ้วนๆ แล้วต้องควานหาเนื้อ เจอแต่วิญญาณ ความจริงแล้วมีอาหารชนิดอื่นให้สั่งแต่ไม่มีใครมาถามอะไร มองจานของลูกค้าคนอื่นอาหารเค้าก็ดูน่ากินดี พอต้นเฟอร์กลับมาแม่ต้นก็เลยสั่งอย่างอื่นให้กิน คล้ายๆสุกี้แบบจืดๆ อาหารเมืองจีนมื้อแรกก็แปลกดี สรุปแล้วร้านนี้เป็นเหมือนศูนย์อาหาร จะสั่งร้านไหนกินก็ได้ แต่สั่งร้านหนึ่งจะไปยืมช้อนอีกร้านหนึ่งเค้าไม่ให้

เริ่มต้นหาตั้งแต่ยังไม่มืด ข้างบนคือรถตำรวจจอดอยู่แถว Bell Tower

อาหารมือแรกในซีอาน บะหมี่เนื้อ (วิญญาณเนื้อซ่อนอยู่ข้างล่าง)

ชามนี้สำหรับต้นกับเฟอร์คนละชาม

ข้างๆร้านอาหารมีร้าน Pastry เห็นมีทาร์ตไข่ เอแคลร์ และอีก 2-3 ชนิด คนรุมกันซื้อทำให้เราเข้าใจว่าต้องอร่อยแน่ เลยออกไปยืนเข้าแถวกับเค้าทั้งๆที่หนาวน่าดู เราจะเลือกสั่งชนิดที่เหลือน้อยๆ เพราะคนสั่งเยอะ รสชาติไม่เหมือนกับที่เคยกิน เอแคลร์แทนที่จะใส่ครีมแบบที่ขายกันบ้านเรา กลับใส่ไส้ครีมขาวๆเหมือนที่แต่งหน้าเค๊ก ก็กินไปบ่นไป ที่เหลือเก็บไว้เป็น อาหารเช้า

แล้วก็ออกมาเดินหา post office ต่อ จนเจอแถวๆ Bell Tower นั่นแหละแต่ใครจะมาอยู่รอเรา หมดเวลางานเค้าก็เผ่นกลับบ้านหมด เราก็เดินเล่นอยู่แถวนั้น ดูไฟถ่ายรูป Bell Tower และห้างสรรพสินค้า แล้วก็เดินต่อไปเรื่อยๆ ชมทิวท้ศน์ยามค่ำคืนละแวก Bell Tower กันก่อน