Thursday, December 13, 2012

ซีอาน 20 มู่หน้าสู่ลั่วหยาง

เช้าวันที่สี่ของการมาเยือนซีอาน วันนี้เราจะเดินทางไปเมืองลั่วหยางโดยรถไฟหัวจรวด กำหนดการของเราคือ Check out จากโรงแรมประมาณตีห้าซึ่งทีม A ตื่นตั้งแต่ตี take turn กันเข้าห้องน้ำ แต่งตัว ทานอาหารเช้า ตรวจข้าวของอีกครั้งเวลาตี 4.33 ทีม A พร้อมแต่รู้สึกว่าทีม B ยังเงียบอยู่

พอทั้งสองทีมพร้อมพวกเราก็ออกเดินทางโดยเช่ารถแท๊กซี่ 2 คันตกคันละ 80 หยวน มาม้าก็ต้องย้ำกับเค้าว่าสองคันเนี่ยคือ 160 หยวนแน่นะไม่ใช่ว่าคันละ 160 หยวนนะ เค้าก็ยืนยันว่า 160 ต่อ 2 คัน แล้วพวกเราก็ขึ้นรถโดยเรานั่งกับมาม้าซึ่งพูดจีนได้ พอออกไปได้สักเดี๋ยวเดียวรถมันก็จอดแล้วขอรับผู้โดยสารอื่น โดยบอกกับเราว่าเป็นเพราะราคาที่เค้าเรียกเรามันถูกเลยขอรับผู้โดยสารเพิ่ม มาม้าก็โอเค แต่รอสักพักก็ไม่เห็นมีใครมาขึ้น ถามไปถามมาเลยรู้ว่าจริงๆแล้วยังไม่มีผู้โดยสาร กำลังรออยู่ว่าใครจะไป เราก็อ้าวถ้ายังงั้นจะไปรอได้ยังไงเรารีบ แท๊กซีก็พูดเองตั้งแต่ต้นว่าเดี๋ยวไม่ทันรถไฟ มาม้าเลยบอกไปว่าไม่เอาแล้วไม่รอ มันถึงออกรถ แล้วก็เป็นแบบเดียวกับอีกคันที่ต้นนั่ง แต่ในที่สุดพวกเราก็มาถึงสถานนีรถไฟหัวจรวด ซึ่งต้น Fur มาม้าต้องเดินลงไปซื้ออีกชั้นหนึ่งค่อนข้างไกลจากที่เรารอ

ตอนต้นจะไปซื้อตั๋วก็ขอ passport ของพวกเราทุกคน เราก็ถามว่าไอ้ใบขาออกจากจีนที่เราคลิปติดไว้กับ passport ต้องเอาออกไหม ต้นตอบว่า "ก็ตามใจ ถ้าแม่อยากให้หายก็ไม่ต้องเอาออก" เราก็เลยแยกเก็บใบนั้นไว้อีกที่หนึ่งของกระเป๋า

เวลา 7:05 ในที่สุดเราก็ได้ขึ้นมานั่งivอยู่บนรถไฟหัวจรวดมุ่งหน้าไปลั่วหยาง ค่าโดยสารตกคนละประมาณ 1,000 บาท ใช้เวลาเดินทาง 1 ชั่วโมงครึ่งจากปกติ 4  ชั่วโมง

เวลา 8:45 นาทีถึงลั่วหยางโดยสวัสดิภาพ ลงมาก็งงๆ เช่นกันมีรถป้ายดำมาตื้อให้ใช้บริการ ตอนแรกเราก็จะหารถบัสไปที่พักที่เราจองไว้แล้ว พวกเราทุกคนแบกเป้อยู่ เราเองถือกระเป๋าผ้าร่มใบใหญ่ซึ่งตอนนี้กลายมาเป็นกระเป๋าเก็บของที่ระลึกที่ซื้อไว้ตอนไปอุทยานน้ำพุร้อน ทุกคนก็หนักนะรวมทั้งคนที่กำลังต่อรองราคารถป้ายดำด้วย ในที่สุดเราก็ใช้บริการรถป้ายดำคันนี้แหละ จะเรียกว่าแท๊กซี่ผีหรืออะไรก็แล้วแต่  คราวนี้ใช้รถคันเดียวเพราะเป็นรถลักษณะ van เหมือน avanza ของเราแต่ใหญ่กว่า ก็ตกลงกันว่าให้เค้าไปส่งเราให้ถึงโรงแรมที่เราจองไว้

จริงๆแล้วจะเรียกว่าโรงแรมก็อายมากนะเพราะมันคือ youth hostel ที่เค้าเด็กๆนักเรียนพักราคาถูกๆ น่ะ ที่เป็นแบบนี้เพราะ Fur หาโรงแรมไม่ได้ก็ไม่รู้เพราะอะไร มันไม่มี มันเต็ม หรือมันแพง ก็ไม่อาจรู้ได้ แต่ที่จอง youth hostel ก็จองผ่าน agoda นะ  หน้าตามันบอกไม่ถูกนะไม่รู้จะอธิบายยังไง ที่จองไปเนี่ยกะให้นอน 6 คนใน 1  ห้องนะ น่าเสียดายที่ไม่ได้ถ่ายรูปไว้ ทิ้งสัพพาระทั้งหมดไว้เพื่อออกเดินทางไปเที่ยววัดถ้ำหลงเหมิน

ที่จริงคนขับรถที่เรามาจากสถานนี่รถไฟหัวจรวดก็พยายามตื้อให้เราใช้บริการเค้าไปเที่ยวที่ต่างๆต่อแต่เราก็กลัวโดนฟันเลยปฏิเสธไปเค้าก็รออยู่หน้า hostel นั่นแหละเราก็ปฏิเสธอีก แล้วเค้าก็ทำท่าว่าถ้าเราไม่เอาเค้าก็จะไปแล้ว เราไม่สนใจเดินฝ่ารถข้ามถนนตั้งหลายเลนเพื่อจะไปขึ้นรถบัส ระหว่างรอรถบัส แท๊กซี่คันเดิมก็ขับรถเข้ามาเทียบอีกทีนี้ก็มีการลดราคาให้จนพวกเราที่ยืนจนเมื่อยตัดสินใจไปกับเค้า พวกนี้เค้าพูดเสียงดังมาก โวยวายแล้วคุยไม่เลิกก็คุยกับมาม้าเพราะพูดภาษาเดียวกันได้ เวลาคุยคนขับก็ต้องหันมามองหน้ามาม้าไม่งั้นคงฟังไม่รู้เรื่อง ก็เลยขับช้าเข้าไปอีก และแล้วเราก็ไปถึงวัดถ้ำหลงเหมินอย่างปลอดภัย นอกจากคนขับตื้อและเสียงดังแล้วก็ไม่มีอะไรน่ากลัวอย่างที่คิดไว้แต่แรก มาม้าก็เลยขอเบอร์โทรไว้เผื่อใช้บริการอีก เค้ามีชื่อว่า "อาหลิว"


No comments:

Post a Comment

Thank you!