Monday, December 10, 2012

ซีอาน 13 - ร้านสะดวกซื้อ

ระหว่างทางที่เดินกลับโรงแรมเราเจอร้านสะดวกซื้ออีกร้านหนึ่่งซึ่งเป็นคนละร้านกับที่เคยซื้อ ร้านนี้มีผลไม้ขายด้วย เราเข้าไปจับจ่ายหาซื้ออาหารเช้าซึ่งก็ไม่มีอะไรแปลกใหม่ก็มาม่าและขนมปังถุงๆ นมและโกโก้สำเร็จรูป เราเรียกมันว่า Grab & Go มาม้าต้นเห็นส้มจี๊ดก็อยากกินเลยขอเค้าชิมเค้าก็ให้ชิม อร่อยมาก มาม้าก็เลยซื้อ คนขายได้ยินเราส่งภาษากันเองก็สงสัยว่าเราเป็นคนชาติอะไร มาม้าก็บอกเค้าว่าเป็นคนไทย "ไถ้กั๋ว" (ไม่รู้เขียนถูกรึเปล่า) คนขายเนี่ยมีอยู่สองคน พอรู้ว่าเราเป็นคนไทยเค้าตื่นเต้นกันใหญ่ บอกว่าเค้าชอบดูละครไทย แล้วคนไทยสวยและหล่อ สงสัยเค้าจะคิดว่าความสวยและหล่อของพวกเราอยู่ระดับเดียวกับ ณเดชน์ และ ญาญ่า แล้วเค้าก็ขอดูธนบัตรเงินไทย มาม้าเอาแบงค์ร้อยให้เค้าดูเค้าก็เลยขอแลก แต่เนื่องจากแบงค์ของเราเป็นแบงค์ใหม่ เราเลยให้เค้าแลกกับของเราแทน เค้าถามเราว่าแบงค์ 100 ของเรานี่เท่ากับ 500 หยวนเหรอ ด้วยความซื่อสัตย์เราก็หยิบเครื่องคิดเลขมาจิ้มให้ดูว่ามันแค่ 20 หยวนเท่านั้น เค้าดีใจใหญ่ ขอแลกไปคนละใบ เค้ายังขอให้เราเอามือถือเค้าถ่ายรูปตอนเค้าถือแบงค์ แล้วก็ถ่ายรูปพวกเราตอนถือแบงค์ด้วย ก่อนกลับพวกเราก็ "เซี่ย เซี่ย" ถือของพะรุงพะรังออกจากร้านเพื่อกลับโรงแรมเก็บเข้าของแล้วก็ลงไปทานอาหารเย็นที่ภัตตาคารของโรงแรมนั่นเอง (มื้อนี้หรูนะคะ)

น่าเสียดายจริงๆ พวกเราไม่ได้ถ่ายรูปคนขายของร้านสะดวกซื้อ เค้าน่ารักดี

มื้อเดียวที่ภัตตาคารอาหารจีน เราต้องการกินเป็ดปักกิ่งที่เค้าโฆษณาว่าที่ละ 68 หยวน แต่พอเข้าไปสั่งกลับกลายเป็น 136 หยวน นั่นเป็นเพราะว่ามันเป็น promotion ของวันอื่นที่ไม่ใช่วันอังคาร (ความจริงเค้าก็เขียนไว้ในป้ายโฆษณาแต่ไม่มีใครอ่าน ถึงอ่านก็ไม่รู้เรื่อง แล้วก็ไม่มีใครถามมาม้า) พวกเราเลยไม่กินเป็ดแล้วสั่งอย่างอื่นแทน มีหมูย่างน้ำผึ้ง ข้าวหน้าเป็ด ข้าวหน้าเนื้อ ซีโครงหมูเปรี้ยวหวานใส่ลูกพีชและสัปปะรด และผัดผักคะน้าฮ่องกง มื้อนี้อร่อยนะ แต่ Fur ไม่ค่อยชอบ และเป็นมื้อที่แพงที่สุดสำหรับ trip นี้ 

กัปตันก็มาคุยกับมาม้าถามโน่นถามนี่ บอกว่าเค้าเคยมาเมืองไทยมาตกปลา แต่อาหารไทยไม่อร่อย มันและเลี่ยน โอ้โห้เค้ามากินอะไรบ้านเราเหรอถึงว่ามันเลี่ยน อาจเป็นเหมือนเราไปเมืองเค้ามั้ง กินอะไรที่ถ้าเลือกหน่อยก็อาจจะไม่บ่นแบบนี้

No comments:

Post a Comment

Thank you!