ซีอาน 36 จาก 3 องศาบินตรงกลับมาที่ 30 องศา

กลับสู่ที่พักเก็บกระเป๋าครั้งสุดท้ายพร้อมออกเดินทางกลับสู่สนามบินดอนเมือง และก็เช่นเดียวกับขามา เราจะไม่มีการโหลดกระเป๋าดังนั้นเรามีสิทธิ์หิ้วกระเป๋าขึ้นเครื่องได้คนละ 1 ใบๆละไม่เกิน 7 กิโลกรัม ใครมีของเยอะก็เอาไปฝากคนมีของน้อย พวกของฝากชิ้นเล็กๆเช่นกระจก พวงกุญแจก็เอามายัดไว้ตามกระเป๋าเสื้อกระเป๋ากางเกง (เหมือนพวก smuggling)  นี่ถ้าเค้าชั่งน้ำหนักตัวเวลาที่ไม่มีของเหล่านี้อยู่เค้าอาจไม่ยอมก็ได้ แล้วกระเป๋าของทีม A ก็ออกมาตามรูป

ซึ่งเมื่อไปถึงสนามบินแล้วมันเหลือแค่ 3 ใบด้านซ้ายมือเท่านั้นเพราะเราเอากล่องผลไม้ซื้อฝากพ่อบ้านไปใส่ในกระเป๋า Fur ของบางส่วนในถุงสีส้มยัดไว้ในตัวแบ่งๆกันไป

ออกจากโรงแรมเวลา 12:20 โดยรถ shuttle bus มุ่งหน้าสู่สนามบินซีอาน 13:15 รอ check in เมื่อเรามั่นใจแล้วว่ากระเป๋าทุกใบหนักน้อยกว่า 7 กิโล ก็ด้นมีเรื่องให้เราหนักใจอีกเมื่อปรากฏว่าใบ ต.ม. ของทุกคนอยู่หมดยกเว้นของต้น ซึ่งเป็นต้นที่พูดไว้ตอนหนึ่งว่า "ถ้าแม่อยากให้มันหายก็ไม่ต้องเอาออกเก็บไว้" ในที่สุดก็ไปเอาใบใหม่มาเขียนแล้วพวกเราก็ผ่าน ต.ม. เรียบร้อย แต่เมื่อถึงเวลาตรวจเอ็กซเรย์ปรากฎว่ากระเป๋าเราไม่ผ่านเพราะเค้ามองเห็นวัสดุคล้ายมีด เค้าเลยขอค้นดู เราถามเค้าว่าเค้าเห็นอะไรแล้วบอกลักษณะเค้าไป พอหยิบออกมาดูเราบอกไปว่าเป็นที่ขั้นหนังสือเราซื้อมาจากร้านขายของที่ระลึกขอเราเอากลับไปเถิดเพราะเราชอบมันมาก อาจจะเป็นเพราะเค้าเห็นว่าเราเป็นเพียงผู้สูงวัยเค้าเลยอนุญาติให้เราเอาขึ้นเครื่องได้ โชคดีไปไม่งั้นเราคงไม่มีโอกาสได้ใช้ที่ขั้นหนังสืออันนี้ ผ่านทุกอย่างเข้าไปรอที่ Gate 17 เวลา 14:42 นาทีนั่งประจำที่เรียบร้อย พร้อม take off มุ่งสู่ฤดูร้อนเมืองไทยทั้งๆที่เป็นเดือนพฤศจิกายน

บ๊ายบาย ซีอาน ลั่วหยาง เจิ้นโจ ไคฟง พวกเราสนุกกันมากได้ประสบการณ์ที่คงหาไม่ได้จากบริษัททัวร์

ถึงสนามบินดอนเมืองอย่างสวัสดิภาพ ถึงบ้านเวลา 17:35 น. ทานอาหารเย็นอันอุดมสมบูรณ์เมนูเดิมๆ และองศาเดิมๆของประเทศไทย Home Sweet Home.

ขอบคุณภาพจาก internet;  โรงแรม รถ shuttle bus airport airasia and home sweet home